Op zoek naar de boomkikker.

Het is zaterdagmorgen even voor half vijf. Zoals gewoonlijk ben ik wakker net voordat de wekker afgaat, die op half 5 staat. Vandaag staat een reisje naar het leefgebied van de boomkikker gepland, een soort die al heel lang op mijn lijstje staat. Mijn goede maat Frans Pelzer komt me om kwart voor zes oppikken. Het weer is prima en na een ritje van een half uurtje komen we in het boomkikker gebied aan.

Bij aankomst aan de parkeerplaats staan een 3-tal fotografen hun spullen gereed te maken. Na een kort gesprek wordt ons verteld hoe en waar we de kleine groene kikkertjes kunnen vinden. Om het kort te houden ......... we hebben daar geen enkele kikker kunnen vinden.

Ook het aantal libellen en vlinders valt hier best wel tegen, juffertjes zien we echter genoeg We zien wel enkele larven van libellen, die elk moment kunnen uitsluipen. Daarna lopen we terug richting parkeerplaats om het gebied aan de andere kant van de weg te verkennen. Het duurt niet lang of Frans heeft de eerste boomkikker gevonden. Schijnbaar roerloos ligt hij/zij op het blad van een bramenstruik te genieten van de zon. Snel het statief op de juiste hoogte zetten, de camera instellingen nog eens checken voor alle zekerheid en ........ ready to shoot!!!

Het blijft echter bij dit ene exemplaar en we besluiten om nogmaals terug te keren naar het stuk waar we begonnen waren. Wel de verse bruine korenbouten kunnen fotograferen, waarvan we ’s morgens nog de larven gevonden hadden. Echter, zoals ik reeds heb aangegeven, geen boomkikker te zien.

Zo snel geven we echter niet op en wederom besluiten we terug te gaan naar het gebied aan de andere kant van de weg. We ontmoeten een wandelaar met camera en een aantal dames met hond die ons dan een tip geven waar we de boomkikker eventueel kunnen vinden.

Al snel hebben we de wei met bramenstruiken gevonden en jawel hoor. In vrij korte tijd spot ik zelf nog 5 exemplaren. Alleen zitten ze niet op ooghoogte zoals men ons eerder heeft verteld, maar vrij laag, soms minder dan een halve meter van de grond. Het licht is inmiddels erg fel en om dit harde licht te vermijden, gebruiken we onze petten als een soort scherm om wat zachter licht te krijgen bij het maken van de foto’s.

Inmiddels is het behoorlijk warm geworden, het licht te fel en besluiten we rond half 1 terug te keren naar Vaals. We spreken nog af met een vriend om een terrasje te pikken met uitzicht over het heuvellandschap bij Vaals.

Na enkele drankjes keren we voldaan naar huis. Weer een nieuwe mooie soort op het lijstje erbij.

Groeten, Jurgen.