Dassen fotograferen in de Ardennen.

Afgelopen maandag 27 juni 2016 was het dan zover. De langverwachte trip naar de dassen in de Belgische Ardennen in de buurt van Baraque Fraiture!!!

Rond half een ’s middags kwam mijn maat Frans me thuis oppikken. Snel naar Aken gereden om de full-frame camera’s op te pikken, die ik vantevoren had gereserveerd om te huren. Dit in verband met de verwachte lichtomstandigheden en betere ISO prestaties van deze full-frame cams.

Via Aken toen richting Ardennen gereden. De planning was om in de buurt nog wat rond te struinen en te fotograferen, maar helaas lieten de weergoden dit niet toe. De regen viel gestaag uit de hemel. Het bleef bij een kort bezoek aan La Roche en Ardenne en naderhand een lekker Belgisch frietje in het nabijgelegen Manhay.

We waren al ruim vantevoren op de plek van afspraak en hebben aldaar nog een kort rondje gelopen. Toen de regen echter alsmaar sterker werd, besloten we toch om in de auto te wachten op onze gids.

Tegen half acht ’s avonds ontmoetten we dan onze gids Bernard, die nog een jongere man bij zich had als co-gids.

We liepen een stuk langs een fraaie beek, waar ook bevers actief waren, zo vertelde onze gids. Na een zeer pittige klim bereikten we uiteindelijk de dassenhut. En ... het was gestopt met regenen!!!

Na een korte uitleg van de gids installeerden we ons in de hut. Statieven opgesteld, camera’s ingesteld en bij de eerste blik door de viewfinder bleek al dat het een “hoog ISO” verhaal zou worden. We moesten ons zo stil mogelijk houden, want dassen hebben een uitstekend gehoor. Ook hebben we die dag de Eau de toilette, deodorant en haargel achterwege gelaten, want dassen ruiken je op honderden meters afstand.

Nu was het afwachten, af en toe kwam een vink of gaai langs. Uiteindelijk, rond 20.45 uur zag ik de eerste das uit de burcht verschijnen. Hand omhoog om iedereen erop te attenderen in de hut. De show was begonnen. Prachtig om te zien hoe dit fraaie dier systematisch het gebied afsnuffelt op zoek naar alles wat eetbaar is. Tot een uur of tien was fotograferen nog te doen, hetzij met ISO-waardes variërend van 3200 tot 6400. Er werd trouwens achter glas gefotografeerd.

Die avond zijn er 3 verschillende dassen voor de hut verschenen. Rond half 11 was in normaal licht niet meer te fotograferen en ging nog even het kunstlicht aan. Heb hier nog foto’s gemaakt op waanzinnige ISO-waardes (20.000) maar aangezien ik de combinatie van kunstlicht en hoge ISO niet zo fraai vindt, plaats ik derhalve ook geen foto’s hiervan.

Rond kwart over 11 besloten om ermee te stoppen aangezien de dassen verdwenen waren bij de hut. Na een afdaling door een weiland en wat verharde weg, kwamen we uiteindelijk weer bij de auto’s terecht.

Nog even nagepraat en na een bedankje aan onze gidsen teruggekeerd richting Vaals, waar we rond 01.15 ’s nachts arriveerden. Moe maar voldaan het bedje opgezocht.

Ondanks de tegenvallende weersomstandigheden en de omstandigheden waarin gefotografeerd moest worden, was het een zeer geslaagde dag en ben ik toch zeer tevreden met de resultaten. Het was een belevenis op zich en daar gaat het uiteindelijk toch om, de beleving?!?!?!

Groeten, Jurgen.